Τα μέρη της σουίτας

Στη Μπαρόκ μουσική η σουίτα αποτελείται κυρίως από μουσικούς χορούς και χαρακτηρίζεται από μια σχετικά αυστηρή δομή, η οποία συνήθως περιείχει, με τη σειρά, τα είδη:

• Αλμαντ(allemande): μέτριος χορός σε 4/4, γερμανικής καταγωγής,
• Κουράντ (courante): γρήγορος χορός σε 3/4, γαλλικής καταγωγής,
• Σαραμπάντα (sarabande): αργός χορός σε 3/4 ή 3/2, ισπανικής καταγωγής,
• Ζίγκ ή Ζίγκα (gigue): γρήγορος χορός σε 6/8, ιρλανδικής καταγωγής (jig).

Η μπαρόκ σουίτα διέπεται από μια ενιαία τονικότητα και απαντάται επίσης με τους όρους Suite de danses, Ordre (ελλ. τάξη -όρος που χρησιμοποίησε κατά κύριο λόγο ο Φρανσουά Κουπρέν) ή Παρτίτα.Τον 18ο αιώνα ο όρος οβερτούρα μπορεί επίσης να περιγράφει μια σουίτα στο σύνολό της, όπως με τις Ορχηστρικές Σουίτες ή Ουβερτούρες του Μπάχ Ο Γκέοργκ Φιλίπ Τέλεμαν έγραψε πάνω από 200 σουίτες-ουβερτούρες, ενώ λαμπρά παραδείγματα αποτελούν τα "Μουσική των νερών" και "Μουσική για τα βασιλικά πυροτεχνήματα" του Χαίντελ. Η σουίτα υπέστη διάφορες τροποποιήσεις από διάφορους συνθέτες, οι περισσότερο συνηθισμένες από τις οποίες περιλαμβάνουν:

• ένα πελούδιο ή ουβερτούρα ως εισαγωγή
• μια πασσακάλια (passacaglia) ως κλείσιμο της σουίτας
• επιπλέον χορούς, όπως γκαβότα , μενουέτο ή μπουρέ (bourrée) ανάμεσα στη σαρμπάντα και τη ζίγκα
• επιπλέον συνθέσεις όπως φαντασίες , φούγκες ή τοκάτες.

Άλλοι χοροί που απαντώνται στη μπαρόκ σουίτα, με το συνεκτικό όρο galanteries, περιλαμβάνει τους εξής: εμβατήριο (marche), γκαγιάρντα (gagliarda), φορλνάνα (forlane ή furlana),ριγκωτόν (rigaudon), μπαντινερί (badinerie), πασπιέ (passepied), καναρί (canarie), μουζέτ (musette), λουρέ (loure), παβάνα (pavane), σακόν (chaconne) κ.ά.