Manhã da Carnaval Al di Meola and John McLaughlin

απο το συνθέτη Luis Bonfa και δυο λαμπρους κιθαριστές που αν γράψω τα κατορθωματά τους δεν μου φτάνει ολόκληρο το blog.Al di Meola και John Mc Laughlin
                                                                                                  καλό βράδυ

πίνακας- εργο τέχνης

                                  ΟΡΟΛΟΓΙΕΣ ΕΝΤΑΣΗΣ (ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ-ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΙ)
p (piano) = σιγά
pp (pianissimo) = πολύ σιγά
ppp ( -''-) = πάρα πολύ σιγά
f (forte) = δυνατά
ff (fortissimo) = πολύ δυνατά
fff ( -''- ) = πάρα πολύ δυνατά
cresc (crescendo) = σταδιακή αύξηση έντασης
dim (diminuendo)/ decresc (decrescendo) = σταδιακή μείωση έντασης
mp (mezzo piano) = μέτρια σιγά
mf ( mezzo forte) = μέτρια δυνατά
sf (sforzando) =  απότομα δυνατά (συνήθως στιγμιαία,για λίγο)
sff ( -''- ) = απότομα πολύ δυνατά

                                       ΟΡΟΛΟΓΙΕΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΑΙΞΙΜΑΤΟΣ
legato = δεμένα
staccato = κοφτά-χοροπηδηχτά
non legato = κοφτά-χωρισμένα-βαριά
marccato = τονισμένα
brizee / arpeggio = κυματιστά- διαδοχικά (αφορά συγχορδίες)
pizzicatto = τράβηγμα της χορδής με δάχτυλα κ' όχι δοξάρι ( αφορά την οικογένεια εγχόρδων,πνιχτό παίξιμο)
tenuto = κρατημένα

                                    ΟΡΟΛΟΓΙΕΣ ΡΥΘΜΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
larghissimo = πάρα πολύ αργά
lento =αργά
largο =αργά - πλατιασμένα
larghetto = σχετικά αργά
adagio =αργά περπατιστά
andante = μέτρια αργά
moderato = μέτρια γρήγορα
allegretto = λίγο πιο γρήγορα απο moderato
allegro ma non tropo = γρήγορα συγκρατημένα
allegro moderato =  αρκετά γρήγορα
allegro =  γρήγορα 
presto = πολύ γρήγορα
prestissimo = πάρα πολύ γρήγορα
rit (ritenuto)/ rall ( rallentando)/ ritar ( ritartando) = σταδιακή μείωση tempo
acc ( accellerando ) /precipitando = σταδιακή αύξηση tempo
rubato = ελεύθερο tempo
stretto = απότομα πιο γρήγορα ( συνήθως στο finale ενός κομματιού)
a tempo = επαναφορά αρχικού tempo
stringendo= αύξηση tempο (τραβηχτά,τεντωμένα)

                             ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΡΟΛΟΓΙΕΣ
poco = λίγο
poco a poco = λίγο λίγο
assai /molto = πολύ
alla / in modo = στο τάδε style-mood
piu = πιο
senza = χωρίς
quasi = σχεδόν
subito = απότομα
sostenuto = μουντά - βαθύς, κρυμμένος ήχος
con = με
mosso = κίνηση
meno = λιγότερο

                         OΡΟΛΟΓΙΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
grave = πένθιμα
vivace / vivo = ζωηρά
agitato = τσιμπιμένα (έντονο παίξιμο)
appassionato = με πάθος
brillante = λαμπρά, δοξαστικά
dolce= γλυκά
cantabile = τραγουδιστά
energico = δυναμικά
espressivo = εκφραστικά
grazioso = χαριτωμένα
lacrimoso = λυπητερά
leggiero = ελαφρύ παίξιμο
maestoso = μαγικά
malinconico = μελαγχολικά
Patetico = πολύ εκφραστικά, παθιασμένα
scherzando = με σκέρτσο, χαριτωμένα
tranquillo = ήσυχα, ήρεμα
fuoco= φλογερά

Μεσος παράμεσος

 

Ξέρω ότι φαντάζει απίθανο όμως δοκιμάστε να παίξετε αυτή την άσκηση με Μέσο και Παράμεσο.Αυτό γίνεται για να αρχίσουμε να έχουμε μια ισορροπία στο δεξίμας χέρι(απο τη φύση ο παράμεσος είναι το πιο αδύνατο δάχτυλο ενω ο δείκτης το πιο δυνατό)

Ασκση με τις νοτε μι,φα,σολ

Το πιό βασικό πρίν παίξουμε είναι να ξέρουμε "ρυθμικά" τι παίζουμε.φροντίστε να μετράτε πριν παίξτε τις ασκήσεις καθώς και κατα την διάρκεια.
Τα δάχτυλα στο δεξί να προσέχετε,Πάντα εναλλάξ i,m (πάνω απο κάθε νότα μας το δείχνει)
Τα νούμερα που γράφει κάτω απο τις νότες μας δείχνουν ποιό δάχτυλο χρειάζεται,όπου 0 ελεύθερη χορδή.Προσέξτε να μήν σηκώνετε τα δάχτυλα πρίν την ώρα τους,(καλό θα είναι όταν μετά το φά ακολουθεί σολ να μήν σηκώνετε το 1ο δάχτυλο)

 Καλή μελέτη

Ηρθε η ώρα να ξεκινήσουμε να ανακαλύπτουμε τις νότες πάνω στην κιθάρα μας.Ξεκινάμε με την πρώτη χορδή Μι.Η ελεύεθρη χορδή ξαναθυμίζω είναι η νότα που δεν χρειάζεται να πατήσουμε κάποιο τάστο.
Πατήστε τώρα με το 1ο δάχτυλο το 1ο τάστο και μόλις χτυπήσατε τη νότα Φα
Πατώντας τώρα το 3ο τάστο με το 3ο δάχτυλο χτυπάτε ουσιαστικά τη νότα σολ.Η απορία που θα σας δημιουργηθεί ειναι η εξής:Καλα στο δεύτερο τάστο τι υπάρχει?Αυτό θα το αναπτύξουμε σε μι άλλη δημοσίευση!Φροντίστε τα δάχτυλα σας να είναι κάθετα με την ταστιέρα και φροντίστε να πατάτε λίγο πρίν το τέλος του τάστου διότι εκεί παράγεται ο πιο "καθαρός " ήχος.Σε όποια άλλη περίπτωση θα ακούσετε ένα ενοχλητικό τρίξιμο.


Συνοψίζοντας: 1η χορδή ελεύθερη ΜΙ
                       :1η χορδή 1ο τάστο Φα
                       :1η χορδή 3ο τάστο Σολ
 Μην ξεχνάτε τον βασικό κανόνα πάντα τα δάχτυλα στο δεξί εναλλάξ i,m (δείκτη-μέσο)

koyunbaba

Το 4ο μέρος απο τη σουίτα για κιθάρα του Ιταλού συνθέτη Carlo Domeniconi (1947-) koyunbaba

ανοιχτες χορδες

Αφού λοιπόν έχουμε μιλήσει για το πεντάγραμμο τις νότες τις αξίες κλπ,ήπθε η ώρα να εφαρμόσουμε αυτά τα πράγματα στην κιθάρα μας.
Ο τίτλος σε κάποιους που είναι εντελώς αρχάριοι θα τους παραξενέψει,ανοιχτες?Στα μέρη της κιθάρας είδαμε οτι η κιθάρα αποτελείται απο το σώμα την ταστιέρα το μπράτσο κλπ.Η ταστιέρα αν την κοιτάκετε απο την μπροστινή της όψη θα διαπιστώσετε οτι έχει κάποια "σιδεράκια",αυτά ονομάζονται τάστα εξ'ου και ταστιέρα.Κάθε τάστο μας δίνει και μία διαφορετική νότα.Ο όρος ανοιχτές σημαίνει οτι δέν χρειάζεται να "πατήσουμε" σε κανένα τάστο.
Κάτω απο κάθε μία νότα παρατηρούμς οτι υπάρχει ένα κυκλάκι με έναν αριθμό μέσα του.Αυτό ουσιαστικά μας δείχνει ακριβώς σε ποιά χορδή πρέπει να χτυπήσουμε.
Θέλω να τονίσω ότι στα αρχικά στάδια εκμάθησης μας δίνει αυτην την extra βοήθεια.Καλύτερα λοιπόν να κουραστείτε και να "ψάχνετε" τις νότες παρά να λέτε "Α! ωραία σολ=3,0οπου 3 χορδή,0 τάστο) γιατί αργότερα που θα γίνει πιο πολύπλοκο το πεντάγραμμο θα αντιμετωπίσετε προβλήματα.Ενα μικρό παραδειγμα για να μην τα κάνω δυσνόητα.Το σολ που το έχουμε μάθει εστω 3-0 βρίσκεται σε σε άλλες χορδές τις οποίες θα μάθετε αρκετά αργότερα.Γι'αυτό το λόγο μάθετε τις νότες
 

sonata brouwer

 

 Οπως πολύ πετυχημένα ειπε μια φίλη πιανίστα,ο Στραβινσκι της κιθάρας leo brouwer 

Πρώτο μέρος απο την σονάτα     

Η επιρροη του Bach και της baroque μουσικης

Burree

Το μεγαλείο του Bach στην πράξη.Απο την 3η σουίτα για λαούτο η  bourree,με τον εκτελεστή Goran Sollscher,ο οποίος για να προσεγγίσει τον ήχου του λαούτου,χρησιμοποιεί μια δωδεκάχορδη κιθάρα.Αξίζει να σημειωθεί οτι η μουσική του Bach επηρρέασε πολλά είδη μουσικής με χαρακτιρηστικότερη την διασκευή του εν λόγο έργου απο τους jethro tull με τον Ian Andresson να το ερμηνέυει με το συγκρότημά του στο φλάουτο

J.S.BACH

Ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία της μουσικής

Ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (γερμ. Johann Sebstian Bach, Αιζεναχ, 21 Μαρτίου 1685 - Λειψία, 28 Ιουλίου 1750) ήταν Γερμανός συνθέτης και οργανίστας της περιόδου Μπαρόκ. Υπήρξε αναμφισβήτητα ο συνθέτης αυτής της περιόδου καθώς και ένας από τους σπουδαιότερους της ιστορίας της δυτικής μουσικής. Τα περισσότερα από 1000 έργα του που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, ενσωματώνουν σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του στυλ Μπαρόκ, το οποίο και απογειώνουν στην μέγιστη τελειότητά του. Παρόλο που δεν εισάγει κάποια νέα μουσική μορφή,εμπλουτίζει το γερμανικό μουσικό στυλ της εποχής με μια δυνατή και εντυπωσιακή αντιστικτική τεχνική, ένα φαινομενικά αβίαστο έλεγχο της αρμονικής και μοτιβικής οργάνωσης, και την προσαρμογή ρυθμών και ύφους από άλλες χώρες, ιδιαίτερα από την Ιταλία και τη Γαλλία. Τα έργα του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα από την οργανική μουσική (έργα για Τσέμπαλο, εκκλησιαστικό όργανο, κονσέρτα) ως την φωνητική μουσική (ορατόρια, λειτουργίες, πάθη, καντάτες, κ.α.). Ως χαρακτηριστικά έργα του Μπαχ μπορούν να αναφερθούν τα κατα ματθάιον πάθη, τα «Βραδεμβούργια Κοντσέρτα» οι δύο τόμοι του «Καλώς Συγκερασμένου Πληκτροφόρου» και η «Τέχνη της Φούγκας». Ομάδα εμπειρογνωμόνων κατάφερε να αναδημιουργήσει ψηφιακά το πρόσωπο του Γερμανού συνθέτη . Με βάση αυτό, ο Μπαχ ήταν ένας παχουλούτσικος κύριος με αραιά μαλλιά.
Την πρώτη του μουσική εκπαίδευση έλαβε από τον πατέρα του στο Άιζεναχ και στη συνέχεια από το μεγαλύτερο αδελφό του, Johann Christoph, με τον οποίο έζησε στο Όρντρουφ μετά το θάνατο των γονιών του. Το 1699 ο Μπαχ συνέχισε τις σπουδές του στο Λύνεμπουργκ συμμετέχοντας στη χορωδία της σχολής και τελειοποιώντας παράλληλα τις γνώσεις του στο Εκκλησιαστικό Όργανο. Το 1703, μόλις 18 χρόνων, προσελήφθη ως βιολονίστας στην Αυλή του δούκα της Βαϊμάρης και μερικούς μήνες αργότερα ανέλαβε τη θέση του οργανίστα στην εκκλησία του Αγίου Βονιφάτιου στο Άρνσταντ. Το 1707, ύστερα από διαγωνισμό, πήρε τη θέση του οργανίστα στην Εκκλησία του Αγίου Βλασσίου στο Μυλχάουζεν, μουσικό κέντρο και έδρα διάσημων μουσικών. Μετά από ένα χρόνο εγκαταστάθηκε στη Βαϊμάρη, αναγνωρισμένος για τις καταπληκτικές του εκτελέσεις στο Όργανο.
Το 1711 εγκαθίσταται στην Αυλή του Καίτεν, όπου η αδιαφορία που υπήρχε για τη φωνητική μουσική, ανάγκασε τον Μπαχ να ασχοληθεί με τη σύνθεση ενόργανης μουσικής και την τελειοποίηση ορισμένων οργάνων στον μηχανισμό, το κούρδισμα και την τεχνική εκτέλεσης. Το πρώτο μέρος των συνθέσεων, που αποτέλεσαν το «Καλά συγκερασμένο πληκτροφόρο» (24 πρελούδια και 24 φούγκες), γράφτηκε στο Καίτεν, μαζί με τις Αγγλικές και τις Γαλλικές σουίτες. Η έλλειψη εκκλησιαστικού Οργάνου στην Αυλή του Καίτεν κέντρισε τη φαντασία του Μπαχ και στην περίοδο αυτή ανήκουν οι περίφημες Σονάτες και Παρτίτες για σόλο βιολί, οι Σουίτες για βιολοντσέλο και τα 6 Βρανδεμβούργεια Κοντσέρτα.
Ο Μπαχ εγκατέλειψε το Καίτεν, το 1723, προκειμένου γα διαγωνιστεί στη Λειψία για την κατάληψη της θέσης του κάντορα στην εκεί Εκκλησία του Αγίου Θωμά. Τελικά, κατέλαβε τη θέση αυτή, που επί δυο περίπου αιώνες την κατείχαν διαπρεπείς μουσικοί και η οποία μπορούσε να θεωρηθεί, ακόμα και από κοινωνική άποψη, το αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας ενός μουσικού. Στη Λειψία, εκτός από σύντομες διακοπές, ο Μπαχ έμεινε έως το θάνατο του. Αυτή είναι η πιο κοπιαστική και πιο έντονη περίοδος του συνθέτη, υποχρεωμένου, από τη θέση του, να ασχολείται με πολλά πράγματα (σχολή μουσικής, κοντσέρτα, σύνθεση νέων μουσικών έργων).
Καλεσμένος το 1747 στο Πότσνταμ από τον Φρειδερίκο Β', αυτοσχεδίασε με εξαιρετική επιτυχία πάνω σ' ένα θέμα που του έδωσε ο ίδιος ο Φρειδερίκος, στον οποίο ο Μπαχ αφιέρωσε κατόπιν το έργο του «Μουσική προσφορά».
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, έγραψε το μνημειώδες έργο «Η τέχνη της φούγκας», μια εξαιρετική σύνθεση που έμεινε ατελής εξαιτίας σοβαρής αρρώστιας των ματιών του. Ύστερα από δυο χειρουργικές επεμβάσεις που απέτυχαν, αλλά προκάλεσαν σοβαρές βλάβες σε ολόκληρο τον οργανισμό του, ο Μπαχ πέθανε από αποπληξία. Επέζησαν για πολλά χρόνια, η δεύτερη σύζυγος, 6 γιοι και 4 κόρες από τα 20 παιδιά που είχε φέρει στον κόσμο με τους δυο γάμους του (τη Maria Barbara και τη σοπράνο Anna Magdalena).
Η μνήμη του Μπαχ τιμάται από τις Λουθηρανικές εκκλησίες στις 28 Ιουλίου.
Λόγω του εντυπωσιακού αριθμού έργων του Μπαχ, δημιουργήθηκε η ανάγκη συστηματικής ταξινόμησης τους. Τα έργα του Μπαχ αναφέρονται με τους αριθμούς BWV, τα αρχικά του γερμανικού όρου Bach Werke Verzeichnis (ελλ. μφ. Κατάλογος Έργων Μπαχ). Ο κατάλογος, που δημοσιεύθηκε το 1950, συντάχθηκε από τον Wolfgang Schmieder και οι αριθμοί BWV αναφέρονται κάποιες φορές και ως αριθμοί Schmieder. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείται (σπανίως) μια παραλλαγή που χρησιμοποιεί το γράμμα S, αντί του BWV.
Χαρακτηριστικό αυτού του καταλόγου των έργων του Μπαχ είναι πως οργανώνεται θεματικά και όχι χρονολογικά. Συγκεκριμένα ακολουθείται η εξής σύμβαση:

• BWV 1-222: καντάτες
• BWV 225-248: μεγάλης κλίμακας χορωδιακά έργα
• BWV 250-524: άλλα χορωδιακά, ορατόρια και κυρίως θρησκευτικά έργα
• BWV 525-748: έργα για εκκλησιαστικό όργανο
• BWV 772-994: έργα για κλειδοκύμβαλο
• BWV 995-1000: έργα για λαούτο
• BWV 1001-1040: έργα μουσικής δωματίου
• BWV 1041-1071: έργα για ορχήστρα
• BWV 1072-1126: κανόνες και φούγκες

Στη σύνταξη του καταλόγου, ο Schmieder ακολούθησε σε μεγάλο βαθμό μια προγενέστερη περιεκτική έκδοση των έργων του συνθέτη (το Bach Gesellschaft Ausga

Καλημέρα

 

Απο τον βραζιλιάνο συνθέτη Heitor Villa Lobos

Φεστιβαλ κιθάρας

Αγαπητοί φίλοι,

Η υποβολή αιτήσεων για τη συμμετοχή σας στο 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας της Βέροιας ισχύει μέχρι τις 31 Μαρτίου. Παρακαλούμε να σημειώσετε ότι οι αιτήσεις μπορούν μα υποβληθούν μόνο ηλεκτρονικά ή μέσω φαξ, στην παρακάτω διεύθυνση και νούμερο:

info@veriaguitarfestival.gr

fax(+302331027914)

Φιλικά,
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΦΚΒ,
Κώστας Μακρυγιαννάκης

danza en e minor (J.Morel)

Καλημερα

Ποιος είναι και με τι ασχολείται; Καθήκον του διευθυντή ορχήστρας είναι η σωστή εκτέλεση μουσικών έργων.
Ποια είναι τα καθήκοντα του; Αυτά περιλαμβάνουν: μελέτη των μουσικών έργων σε συνεργασία με την ορχήστρα, διεύθυνση της ορχήστρας στις πρόβες και στην εκτέλεση μπροστά σε κοινό και συμβουλές στα μέλη της ορχήστρας για το επιθυμητό αποτέλεσμα, σχεδιασμός του προγράμματος και επιλογή του έργου.
Που εργάζεται και υπό ποιές συνθήκες; Η εργασία αυτή εκτελείται σε θέατρα, όπερες και άλλους χώρους συναυλιών. Αναμένεται εργασία εκτός κανονικού ωραρίου.
Τι εργαλεία / εξοπλισμό χρησιμοποιεί; Τα εργαλεία του διευθυντή ορχήστρας είναι οι παρττιτούρες και η μπαγκέτα.

Εν ολίγης πέραν της χιουμοριστικής φωτογραφίας ο μαέστρος είναι το Α και το Ω σε μία ορχήστρα καθώς δίνει το ρυθμό λέει πότε πρέπει να παίξει το κάθε όργανο σε τι ένταση κλπ.Φυσικά σε μία χώρα σάν την Ελλάδα,που γέννησε την τέχνη τα γράμματα και τον πολιτισμό δεν θα μπορούσε να μήν υπάρχουν διεθνούς φήμης μαέστροι.Ενα εξ'αυτών ειναι ο Δημήτρης μητρόπουλος ο Δημήτρης Μυράτ και ο Ανδρέας Πυλαρινος
 

Καλημέρα

Μία μεγάλη βοήθεια

Όσο πολύπλοκο κι'άν ακούγεται η λέξη βοήθεια είναι πραγματικότητα.Όντως οι νότες (θεωρητικά) είναι 8,από το ντό μέχρι το άλλο ντό.γράφω σε παρένθεση τη λέξη θεωρήτικα διότι όταν θα αρχίσουν να μπαίνουν οι αλλοιώσεις (δίεση-ύφεση) θα μιλάμε ναι μέν για την νότα πχ ντο αλλά με την όξυνση θα ακούγεται διαφορετικά!Στο θέμα μας όμως.Θα ρωτάτε μα αφού οι νότες είναι 8 γιατί να μην "χωράνε" όλες μέσα στο πεντάγραμμο και να τελειώνουμε?
Η απάντηση είναι απλή,μία σειρά απο 8 νότς ονομάζεται οκτάβα.μπορούμε να συναντήσουμε αρκετές "οκτάβες" στο πεντάγραμμο,χρησιμοποιώντας τις λεγόμενες βοηθητικές γραμμές.Αυτές τις συναντάμε είτε πάνω είτε κάτω απο το πεντάγραμμο.Προσοχή όμωςεκτός απο τις βοηθητικές γραμμές δεν πρέπει να παραλείψουμε και τα νοητά διαστήματα που δημιουργούνται ανάμεσα σε αυτές.Δηλαδή μετράμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μάθαμε στο πεντάγραμμο.Αν θέλαμε να το σκεφτούμε αυτό το παράδειγμα χωρίς πεντάγραμμο.Φανταστείτε ενα μικρό παιδί να μιλάει έναν άντρα και μία γυναίκα!όλοι αυτοί έχουν μια διαφορετική (έκταση) φωνής(ψιλή μπάσσα πρίμα) για αυτόν ακριβώς το λογο υπάρχουν οι βοηθητικές γραμμέ,Για να μπορούν να καλψουν όλο αυτό το φάσμα

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΙΘΑΡΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ AGUSTIN BARRIOS ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΤΕΡΑ BACH TO 1921....

''ΑΠΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ '' ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΚΟΥΚΙΔΑ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ

Σε παλαιότερη ανάρτηση αναφερθήκαμε στις βασικές ρυθμικές αξίες της μουσικής.Ο τρόπος όμως της ρυθμικής γραφής μπορεί να γίνει αρκετά πιο περίπλοκος απο τα απλά αυτά μετρήματα.Με διάφορους συμβολισμούς που θα αναφέρουμε στην πορεία,μαζί με την απλή στιγμή διαρκείας μαθαίνουμε πως μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ποικιλομορφία νέων ρυθμικών σχημάτων που σε συνδυασμό με μια μελωδική γραμμή, μπορούν να αποφέρουν ενα πολύ όμορφο κ ενδιαφέρον αποτέλεσμα!Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως η μαγεία μιας μουσικής σύνθεσης πέρα από τη συνύχηση μιας σειράς φθόγγων, κρύβεται πίσω από το ρυθμό.Απο ΄κεί μπορούμε να ξεχωρίσουμε κ τα διάφορα είδη της μουσικής..Με τους συμβολισμούς αυτούς λοιπόν, μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε διάφορα ''παιχνιδίσματα΄΄ ρυθμού. Για να μην μακρυγορούμε άλλο ας αναλύσουμε για αρχή τι ακριβώς είναι η απλή στιγμή διαρκείας κ ποιές είναι οι ιδιότητες της. Είναι μια τελίτσα που μπαίνει ακριβώς δίπλα σε μια οποιαδήποτε νότα και προσθέτει στην αξία αυτής ακριβώς το μισό του χρόνου της.Η αξία αυτή ονομάζεται αυτόματα παρεστιγμένη!Αρα η διάρκεια της νότας παρατείνεται λίγο ακόμη από το βασικό της μέτρημα.Δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μας πόσους συνδυασμούς μπορούμε να φτιάξουμε με αυτήν τη θαυματουργή κουκίδα,που εξυπηρετεί άνισα μετρήματα! Στον παραπάνω πίνακα αναλύουμε καθαρά την ρυθμική μεταβολή της κάθε αξίας.Δηλαδη εάν η τελίτσα βρίσκεται διπλα σε ενα ολόκληρο(διάρκεια 4)προσθετεί το μισο 4:2=2 και το μέτρημα μας διαρκεί 6

Συνοπτικα

Όπως ειπαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση,το Κλειδί σόλ (επί  της δευτέρας γραμμής) μας δείχνει που ακριβώς βρίσκεται η νότα σολ.Πώς θα βρούμε όμως τις υπόλοιπες νότες?

Το πεντάγραμμο έχει 5 γραμμές και 4 διασήματα.παρτε ένα μολυβάκι και τοποθετήστε το στη δεύτερη γραμμή (πρέπει να έχετε απόλυτη ακρίβεια) και πάρτε σαν σημείο αναφοράς οτι εκεί βρίσκεται το σόλ.Γράψτε πάνω απο το πεντάγραμμο ντο ρε μι φα σολ λα σι (για να μην μπερδεύεστε) και ξεκινάμε.

Απο το σολ αν ανέβουμε στο διάστημα θα βρούμε τη νότα λα στην επόμενη γραμμή το σι κλπ
Απο το Σολ και κάτω στο διάστημα βρίσκουμε τη φα.Εν ολίγης με τη σειρα που γραφουμε στο χαρτί τις νότες ντο ρε μι κλπ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργεί στο πεντάγραμμο


Πιστεύω ο πίνακας να σας διαφωτίσει

Verano porteno

Το Καλοκαίρι Απο τη σουίτα 4 εποχές του Μπουένος Άιρες του ανθρώπου που τόλμησε να αλλάξει το τάνγκο βάζοντας του μέσα τζάζ στοιχεία Astor piazzolla.Γεννηθηκε στην Αργεντινή το 1921 απο γονείς μετανάστες απο την Ιταλία,μεγάλωσε στην Αμερική όπου ξεκίνησε να παίζει μπαντονεον(πρόγονος του ακορντεόν). Επέστρεψε στην Αργεντινή το 1937, όπου το παραδοσιακό τάγκο βασίλευε ακόμη, και έπαιξε σε νυχτερινά κέντρα με διάφορες άσημες μπάντες. Ο πιανίστας Αρθουρ Ρουμπινστάιν (Arthur Rubinstein), ο οποίος τότε ζούσε στο Μπουένος Άιρες, τον συμβούλεψε να μαθητεύσει κοντά στον Αργεντινό συνθέτη Αλμπέρτο Χιναστέρα (Alberto Ginastera). Ερχόμενος σε τριβή με παρτιτούρες του Στραβίνσκι του Ραβέλ, του Μπάρτοκ, και άλλων, παράτησε προσωρινά το τανγκό και καταπιάστηκε με τη σύνθεση της σύγχρονης κλασικής μουσικής.
Με την παρότρυνση του Χιναστέρα, το 1953 ο Πιατσόλα συμμετείχε σε διαγωνισμό σύνθεσης με τη "Συμφωνία του Μπουένος Άιρες" και κέρδισε υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση για να μαθητεύσει στο Παρίσι κοντά στη Γαλλίδα συνθέτρια και μαέστρο Νάντια Μπουλανζέ (Nadia Boulanger). Η διορατική Μπουλανζέ άλλαξε τη ζωή του σε μια μέρα, όπως διηγείται ο ίδιος ο Πιατσόλα:

Όταν τη συνάντησα της έδειξα συμφωνίες και σονάτες μου με το κιλό. Άρχισε να τις διαβάζει και ξαφνικά είπε το εξής φρικτό: ‘Είναι πολύ καλογραμμένα.’ Και σταμάτησε, βάζοντας μια μεγάλη τελεία, τεράστια σαν μπάλα ποδοσφαίρου. Μετά από λίγο είπε: “Εδώ είσαι σαν τον Στραβίνσκι, σαν τον Μπάρτοκ, σαν τον Ραβέλ, αλλά ξέρεις τι; Δεν βρίσκω τον Πιατσόλα εδώ πέρα.” Κι άρχισε να διερευνά την προσωπική μου ζωή: τι έκανα, τι έπαιζα και τι δεν έπαιζα, αν ήμουν εργένης ή με κάποιον, ήταν σαν πράκτορας του FBI! Και της είπα με ντροπή ότι ήμουν μουσικός του τάγκο. Στο τέλος της είπα, “Παίζω σε ‘νυχτερινό κέντρο.’” Δεν ήθελα να πω “καμπαρέ.” Κι εκείνη απάντησε, “Νυχτερινό κέντρο, ναι, δηλαδή καμπαρέ, δεν είναι;” “Ναι,” απάντησα, και σκέφτηκα, “Θα τη χτυπήσω αυτή τη γυναίκα μ' ένα ραδιόφωνο στο κεφάλι...” Δεν ήταν εύκολο να της πει ψέματα κάποιος.

Συνέχισε να ρωτάει: “Λες ότι δεν είσαι πιανίστας. Τι όργανο παίζεις τότε;” Και δεν ήθελα να της πω ότι έπαιζα μπαντονεόν γιατί σκέφτηκα ότι “Θα με ρίξει κάτω από τον τέταρτο όροφο.” Τελικά ομολόγησα και μου ζήτησε να της παίξω λίγα μέτρα από κάποιο δικό μου τανγκό. Άνοιξε ξαφνικά τα μάτια, μου άρπαξε το χέρι και είπε: “Βρε χαζέ, αυτός είναι ο Πιατσόλα!” Υστερα πήρα όλη τη μουσική που είχα συνθέσει, δέκα χρόνια της ζωής μου, και την έστειλα στον διάολο μέσα σε δύο δευτερόλεπτα.

Ο Πιατσόλα γύρισε από τη Νέα Υόρκη στην Αργεντινή το 1955, σχημάτισε το Οκτέτο Μπουένος Αιρες για να παίζει τάγκο, και δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω.
Εισάγοντας τη νέα του προσέγγιση στο τάγκο (nuevo tango), έγινε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στη χώρα, τόσο μουσικά όσο και πολιτικά. Το αργεντίνικο ρητό "στην Αργεντινή όλα μπορούν να αλλάξουν — εκτός από το τάγκο" δείχνει λίγο την αντίσταση που συνάντησε ο Πιατσόλα στην πατρίδα του. Όμως η μουσική του έτυχε αποδοχής στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, και τις διασκευές του του τάγκο υποδέχθηκαν με χαρά κάποια φιλελεύθερα τμήματα της αργεντινής κοινωνίας, τα οποία προωθούσαν πολιτικές αλλαγές παράλληλα με τη μουσική του επανάσταση.
Κατά τη διάρκεια της δικτακτορίας του αργεντινού στρατού από το 1976 μέχρι το 1983, ο Πιατσόλα έζησε στην Ιταλία, αλλά επέστρεψε αρκετές φορές στην Αργεντινή, ηχογράφησε εκεί, και τουλάχιστον σε μία περίπτωση γευμάτισε με τον δικτάτορα Χορχε Ραφαέλ Βιδέλα. Όμως η σχέση του με τον δικτάτορα πρέπει να ήταν όχι και τόσο φιλική, όπως περιγράφεται στο βιβλίο Astor Piazzolla, A manera de Memorias:
Το nuevo tango του Πιατσόλα ξεχώριζε από το παραδοσιακό τάγκο λόγω της ενσωμάτωσης στοιχείων τζαζ, της χρήσης περίπλοκων συγχορδιών και διαφωνιών, της χρήσης αντίστιξης, και των μακρών συνθετικών μορφών. Ο Πιατσόλα εισήγαγε επίσης μουσικά όργανα που δεν χρησιμοποιούνταν στο παραδοσιακό τανγκό, όπως το φλάουτο, το σαξόφωνο, την ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρονικά όργανα, το βιμπράφωνο, και ντραμς.
Ο Πιατσόλα έπαιξε με διάφορα σχήματα: με την Ορχήστρα (1946), το "Οκτέτο Μπουένος Άιρες" (1955), το "Πρώτο Κιντέτο" (1960), το "Νονέτο" (1971), το "Δεύτερο Κιντέτο" (1978) και το "Σεστέτο" (1989). Εκτός από τις πρωτότυπες συνθέσεις και διασκευές που παρείχε, ήταν ο μαέστρος και μπαντονεονίστας σε όλα τα σχήματα. Ηχογράφησε επίσης τον δίσκο Summit με τον βαρύτονο σαξοφωνίστα Τζέρι Μάλιγκαν. Ανάμεσα στις πάμπολλες συνθέσεις του περιλαμβάνονται ορχηστρικά έργα όπως το "Concierto para Bandoneón, Orquesta, Cuerdas y Percusión", το "Doble-Concierto para Bandoneón y Guitarra", το "Tres Tangos Sinfónicos" και το "Concierto de Nácar para 9 Tanguistas y Orquesta", κομμάτια για σόλο κλασική κιθάρα -- τα "Cinco Piezas", καθώς και μουσική για τραγούδια τα οποία είναι ακόμη πολύ γνωστά στη χώρα του, όπως το "Balada para un loco" (Μπαλάντα για έναν τρελό) και το "Adiós Nonino" (αφιερωμένο στον πατέρα του) το οποίο ηχογράφησε πολλές φορές με διάφορους μουσικούς και διάφορα σχήματα. Οι βιογράφοι υπολογίζουν ότι ο Πιατσόλα συνέθεσε γύρω στις 3.000 κομμάτια από τα οποία ηχογράφησε περίπου τα 500.Η διασκευή του έργου αυτού για κιθάρα έγινε απο το Βραζιλιάνο συνθέτη και κιθαριστή Sergio Assad

Καλημέρα

Τα μέρη της σουίτας

Στη Μπαρόκ μουσική η σουίτα αποτελείται κυρίως από μουσικούς χορούς και χαρακτηρίζεται από μια σχετικά αυστηρή δομή, η οποία συνήθως περιείχει, με τη σειρά, τα είδη:

• Αλμαντ(allemande): μέτριος χορός σε 4/4, γερμανικής καταγωγής,
• Κουράντ (courante): γρήγορος χορός σε 3/4, γαλλικής καταγωγής,
• Σαραμπάντα (sarabande): αργός χορός σε 3/4 ή 3/2, ισπανικής καταγωγής,
• Ζίγκ ή Ζίγκα (gigue): γρήγορος χορός σε 6/8, ιρλανδικής καταγωγής (jig).

Η μπαρόκ σουίτα διέπεται από μια ενιαία τονικότητα και απαντάται επίσης με τους όρους Suite de danses, Ordre (ελλ. τάξη -όρος που χρησιμοποίησε κατά κύριο λόγο ο Φρανσουά Κουπρέν) ή Παρτίτα.Τον 18ο αιώνα ο όρος οβερτούρα μπορεί επίσης να περιγράφει μια σουίτα στο σύνολό της, όπως με τις Ορχηστρικές Σουίτες ή Ουβερτούρες του Μπάχ Ο Γκέοργκ Φιλίπ Τέλεμαν έγραψε πάνω από 200 σουίτες-ουβερτούρες, ενώ λαμπρά παραδείγματα αποτελούν τα "Μουσική των νερών" και "Μουσική για τα βασιλικά πυροτεχνήματα" του Χαίντελ. Η σουίτα υπέστη διάφορες τροποποιήσεις από διάφορους συνθέτες, οι περισσότερο συνηθισμένες από τις οποίες περιλαμβάνουν:

• ένα πελούδιο ή ουβερτούρα ως εισαγωγή
• μια πασσακάλια (passacaglia) ως κλείσιμο της σουίτας
• επιπλέον χορούς, όπως γκαβότα , μενουέτο ή μπουρέ (bourrée) ανάμεσα στη σαρμπάντα και τη ζίγκα
• επιπλέον συνθέσεις όπως φαντασίες , φούγκες ή τοκάτες.

Άλλοι χοροί που απαντώνται στη μπαρόκ σουίτα, με το συνεκτικό όρο galanteries, περιλαμβάνει τους εξής: εμβατήριο (marche), γκαγιάρντα (gagliarda), φορλνάνα (forlane ή furlana),ριγκωτόν (rigaudon), μπαντινερί (badinerie), πασπιέ (passepied), καναρί (canarie), μουζέτ (musette), λουρέ (loure), παβάνα (pavane), σακόν (chaconne) κ.ά.

Η σουίτα

Με τον όρο σουίτα αναφερόμαστε γενικά σε ένα αυτοτελές και οργανωμένο σύνολο οργανικών ή ορχηστρικών μουσικών κομματιών, τα οποία εκτελούνται διαδοχικά και με δεδομένη σειρά υπό μορφή συναυλίας, παρά εν είδει συνοδείας. Το σύνολο αυτών των κομματιών μπορεί να αποτελείται και από αποσπάσματα όπερας η μπαλέτου (π.χ. "Η λίμνη των κύκνων" - Τσαικόφσκι) καθώς επίσης και από κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα (π.χ. "Αρλεσιανή Σουίτα" - Ζώρζ Μπιζε).
Ο Estienne du Tertre θεωρείται ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο σουίτα στη μουσική το 1577 (suyttes de bransles), αν και την εποχή εκείνη ο όρος αφορούσε σε ζεύγη χορών. Η πρώτη σουίτα με τη μορφή που πλέον αναγνωρίζουμε είναι το "Newe Padouan, Intrada, Dantz, & Galliarda" του Paul Peuerl (1611), μία συλλογή από δέκα σουίτες, στις οποίες οι τέσσερις χοροί του τίτλου επαναλαμβάνονται με την ίδια σειρά. Κατ' αντιστοιχία, το "Banchetto musicale" του Γιόχαν Σαίντ (1617) περιέχει 20 "σουίτες", η καθεμία από τις οποίες αποτελείται από πέντε διαφορετικούς χορούς.
Η κλασική σουίτα καθιερώνεται μέσα από τα έργα του Φρόμπεγκερ, τα οποία όμως οφείλουν τη σειρά διαδοχής των χορών στους διάφορους εκδότες παρά στον ίδιο· στα χειρόγραφά του οι χοροί δεν ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη αλληλουχία και η Ζίγκα μπορεί να προηγείται της Σαραμπάντας. Εντούτοις, η καθιέρωση της σειράς αποτέλεσε σημαντική επιρροή, κυρίως στο έργο του Μπάχ. Στην περίπτωση του Φρανσουά Κουπρέν, οι σουίτες για τσέμπαλο αποτελούνται από χορούς-κομμάτια χαρακτήρα, τα οποία φέρουν ευφάνταστους τίτλους, όπως La visionnaire («Η οραματίστρια»), La misterieuse («Η μυστηριώδης») κλπ.
Με το τέλος της Μπαρόκ περιόδου, στην κλασική μορφή της εποχής επικράτησαν άλλα είδη, όπως η συμφωνία και το κονσέρτο καθώς η φόρμα της σουίτας θεωρήθηκε ξεπερασμένη. Ωστόσο, κατά τον 19ο αιώνα εκδηλώνεται μια επιστροφή στις σουίτες, αν και στην περισσότερο σύγχρονη εκδοχή τους αποτελούν απλά ένα σύνολο κομματιών με κοινό θέμα που μπορεί όμως να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους μουσικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σουίτες του 19ου αιώνα αποτελούν ενορχηστρώσεις από όπερες, μπαλέτα και άλλα είδη, με σκοπό την πιο άμεση διάδοσή τους στο κοινό. Από τα γνωστότερα παραδείγματα του είδους είναι και οι ορχηστρικές σουίτες "Πέερ Γκυντ" του Γριγκ καθεμία από τις οποίες αποτελείται από τέσσερις κινήσεις. Τέτοιου είδους σουίτες έχουν ως βάση τα εξής:

1. την επιλογή ορχηστρικών μερών από κάποιο μεγαλύτερο έργο (όπερα, μπαλέτο κλπ).
2. τη συλλογή μικρότερων κομματιών, τα οποία συνεκδοχικά μοιράζονται κάποιο κοινό μουσικό ή μη θέμα (π.χ. "Οι Πλανήτες" του Γκουστάβ χολστ).
3. τη Μπαρόκ θεματολογία, στην οποία γίνεται άμεση αναφορά, όπως τη "Σουίτα για πιάνο" του Αρνολντ Σένμπεγκ
   

Με την άνοδο του ιμπρεσιονισμού, η σουίτα επανακαθιερώνεται τον 20ό αιώνα, κυρίως από Γάλλους συνθέτες που περιλαμβάνουν τον Κλώντ Ντεμπυσύ και τον Μωρίς Ραβέλ Το γνωστότερο παράδειγμα του «νέου» είδους αποτελεί η "Suite bergamasque" του πρώτου, καθώς και τα "Le Tombeau de Couperin" και "Miroirs" του δεύτερου.

Τι είναι το Πρελούδιο

To πρελούδιο είναι μουσικό κομμάτι σχεδιασμένο να παιχθεί ως εισαγωγή πριν από μια σύνθεση, συνήθως μια φούγκα ή Σουίτα Στην πρωταρχική του μορφή, το πρελούδιο λειτουργούσε περισσότερο ως άσκηση των μουσικών πριν την εκτέλεση του κυρίως έργου, καθώς και για το κούρδισμα και τη σταθεροποίηση των οργάνων. Για το λόγο αυτό είναι σύνθεση ελεύθερη στη δομή και περισσότερο αυτοσχεδιαστικού χαρακτήρα. Κατά την περίοδο του ρομαντισμού,το πρελούδιο αποτελεί πολλές φορές αυτόνομο μουσικό κομμάτι, όπως για παράδειγμα σε συνθέσεις του Σοπέν ή του Λιστ.
Η ονομασία πρελούδιο χρησιμοποιείται, επίσης, για εισαγωγές Όπερας

Καλημέρα

Με την εμβληματική μορφη Julian Bream στο 3ο πρελούδιο του Heitor Villa Lobow

 Η φροντίδα της κιθάρας είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την αντοχή και τη μακροζωία του οργάνου.

 Σκάφος κιθάρας: Για να καθαρίσουμε το σκάφος   χρησιμοποιούμε ένα απαλό στεγνό πανί ( υπάρχουν στο εμπόριο ειδικά πανάκια),επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κάποια ειδικά υγρά γυαλιστικά σε μορφή σπρέι ή κρέμας που κυκλοφορούν στην αγορά, που εκτός από το αποτελεσματικό καθάρισμα των βερνικιών, μας προσφέρουν και προστασία.

Σκληρά σε υφή πανάκια ή χαρτί πρέπει να αποφεύγονται γιατί δημιουργούν μικρές γρατζουνιές στα  λούστρα , όπως επίσης και καθαριστικά  που περιέχουν αλκοόλ, κιτρικό οξύ και βινύλιο, μπορούν να βλάψουν το φινίρισμα.

 

Οι περισσότεροι κατασκευαστές προτείνουν να καθαρίζεται η κιθάρα και οι χορδές  μετά το τέλος της συντήρησης και πριν την αποθήκευση.

 

Ταστιέρα:  Με τη συνεχή χρήση της κιθάρας, ο ιδρώτας των χεριών δημιουργεί πουρί το οποίο κατακάθεται πάνω στην ταστιέρα.

 

Είναι απαραίτητο  να καθαρίζουμε την ταστιέρα τουλάχιστον όποτε αλλάζουμε χορδές .

Υπάρχουν ειδικά καθαριστικά που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις όπως π.χ. το λεμονέλαιο

 

Βγάζουμε τις χορδές απλώνουμε το λεμονελαιο με ένα πανάκι και τρίβουμε έως ότου αφαιρεθεί εντελώς το πουρί που έχει μαζευτεί.

 

Μετά τον καθαρισμό ,μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κάποιες  ειδικές κρέμες με θρεπτικά συστατικά για το ξύλο ,συντηρώντας και διατηρώντας το ξύλο της ταστιέρας μας φρέσκο και συμπαγές .

 

Είναι  καλό να πλένουμε τα χέρια μας πριν χρησιμοποιήσουμε την κιθάρα μας ώστε να περιορίσουμε τα πουρί που κατακάθεται στην ταστιέρα,  δίνοντας έτσι  και περισσότερο χρόνο ζωής στις χορδές μας

 

Κλειδιά: Τα κλειδιά της κιθάρας είναι το τμήμα που χρειάζεται τη μικρότερη συντήρηση.

Τα κλειδιά κλειστού τύπου έχουν λιπανθεί από τον κατασκευαστή και δεν χρειάζονται λίπανση , τα ανοιχτού τύπου όμως χρειάζονται λίπανση με γράσο μία φορά στα δύο χρόνια εξαρτάται από τη χρήση της κιθάρας.

 

 Η κλασσική κιθάρα είναι κατασκευασμένη από λεπτά φύλλα ξύλου κολλημένα με κόλλα και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην υπερβολική ζέστη και υγρασία.
Μην εκθέτετε την κιθάρα σε απότομες αλλαγές θερμοκρασίας και υγρασίας. Απότομη άνοδος της θερμοκρασίας ή της υγρασίας μπορεί να προκαλέσει απότομη διαστολή στο ξύλο της κιθάρας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ρωγμές στις ενώσεις της και στο ξύλο.
Σε περίπτωση που η κιθάρα εκτεθεί σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες , αφήστε τη να επανέλθει σε θερμοκρασία δωματίου μέσα στη θήκη της. Αυτό βοηθάει το όργανο να εγκλιματιστεί στη σωστή θερμοκρασία με αργό ρυθμό, μειώνοντας τη πιθανότητα να υπάρξουν ρωγμές στο ξύλο και το φινίρισμά της.
Προτείνουμε να αποθηκεύεται την κιθάρα σας στη θήκη της όταν δεν τη χρησιμοποιείτε, καθώς η υγρασία είναι ευκολότερο να ελεγχθεί στο περιορισμένο χώρο της θήκης. Μην χαλαρώνεται τις χορδές μετά τη χρήση ,εκτός  αν δεν έχετε σκοπό να χρησιμοποιήσετε  το όργανο για παραπάνω από ένα μήνα ,καθώς το διαρκές σφίξιμο και χαλάρωμα των χορδών καταστρέφει τον ήχο τους.
Αν μεταφέρετε τη κιθάρα σας με αυτοκίνητο ,αποφύγετε να την αφήσετε στο πορτμπαγκάζ καθώς κινδυνεύει από την υψηλή θερμοκρασία. Αφήστε την στο εσωτερικό του αυτοκινήτου μέσα στη θήκη της.
Γενικά είναι κανόνας, ότι ένα ξύλινο μουσικό όργανο δεν πρέπει να βρίσκεται ποτέ κοντά σε πηγή θερμότητας  (π.χ καλοριφέρ-τζάκι- ήλιο) και σε ακραίες συνθήκες υγρασίας.
 

 

Καλημερα

Αλλος ένας τρόπος κουρδίσματος

Το πώς κουρδίζουμε μια κιθάρα το εξηγήσαμε ανλυτικά σε προηγούμενη ανάρτηση.Αλλος ένα όργανο κουρδίσματος ειναι κουρδιστήρι στην πάνω φωτογραφία.Φαντάζομαι θα ρωτάτε γιατί τόσα πολλά όργανα για ένα απλο κούρδισμα?Αν παίζετε μόνοι σας και η κιθάρα σας δεν είναι στον σωστό Τονο (δεν θα σας πολυφανεί).Αν όμως επιχειρήσετε να παίξετε με κάποιο άλλο όργανο θα ακούγεται παραφωνία,για αυτό το λόγο χρειάζεται ακρίβεια.
Ας υποθέσουμε Τώρα οτι βρίσκεστε σε ένα εξωτερικό χώρο με αρκετή φασαρία(είστε σε μία τάξη με άλλους σπουδαστές και περιμένετε να έρθει η σείρα σας να δώσετε εξετάσεις)Ενα απλό κουρδιστήρι δεν νομίζω να βοηθήσει και τόσο.Το κουρδιστήρι στη φωτογραφία "παρακάμπτει"τους εξωτερικούς παράγοντες "θόρυβο" και θα μπορέσετε να κουρδίσετε πιο άνετα. Εχει δύο δαγκάνες οι οποίες αγκιστρώνουν πάνω στο "κεφάλι" της κιθάρας και με βάση τον παλμό(οταν χτυπήσετε τη χορδή αρχίζει να παράγεται) αυτο το "έξυπνο" όργανο βρίσκει με τον ίδιο τρόπο E=μι A=λα κλπ.Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ρυθμίσετε το κλειδί της κιθάρας μέχρι να φτάσει στο κέντρο (πράσινη ένδειξη)

Καλημέρα

Ενας χορός του Βραζιλιάνου σθνθέτη Heitor Villa Lobos (Μάρτιος 5, 1887 – Νοέμβρης 17, 1959.Με αμέτρητες συνθέσεις για κιθάρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετεξέλιξη του οργάνου.Δέν είναι τυχαίο δε οτι σε πρόγραμμα πτυχίου κιθάρας είναι απαραίτητες δύο σπουδές του.Στην ερμηνεία του έργου ο Μεγάλος David Russell

Καλό μεσημέρι

Με τη γλυκιά μελωδία cavatina του stanley mayers απο την ταινία the deer hunter

Το κουρδισμα

Μία συνηθισμένη ερώτηση που κάνουν οι περισσότεροι σπουδαστές,αρχάριοι κιθαριστές είναι:Πώς κουρδίζουμε την κιθάρα.Εάν δεν έχουμε το λεγόμενο (απόλυτο αυτί) για να έχουμε τη δυνατότητα χωρίς χρήση κάποιου ηλεκτρονικού μέσου,τότε τα δυο αυτά εξαρτήματα είναι απαραίτητα.


Το ηλεκτρονικό κουρδιστήρι: Ουσιαστικά είναι όργανο μέτρησης της συχνότητας της κάθε χορδής,γιάυτο το λόγο δεν πειράζουμε ποτέ το Mhz440 αλλιώς η χορδές θα συσταλλούν πιο πολύ απο το προκαθορισμένο με αποτέλεσμα η κιθάρα σας να σκευρώσει.

Καθίστε σε ένα ήσυχο μέρος (το συγκεκριμένο όργανο είναι ευαίσθητο σε εξωτερικούς ήχους και δεν θα μπορεί να εντοπίσει τη συχνότητα) και χτυπήσε ασ πούμε την πρώτη χορδή.Αμέσως θα εμφανιστεί μια ένδειξη με τον αριθμό της χορδής που χτυπήσατε και την αντίστοιχη νότα.ρυθμίστε το κλειδί της κιθάρας μέχρι η βελόνα να παει στο κέντρο (πράσινη ένδειξη).Να σημειώσουμε εδώ ότι οι νότες εμφανίζονται με την Αγγλική ορολογία δηλαδή
E= μι
B= σι
G= σολ
D= ρε
A= λα
E= μι

Η δεύτερη εικόνα μας δείχνει το διαπασσών (λα).Χτυπήστε σε μια επιφάνεια και αυτό θα αρχίσει να πάλλεται.Ακουμπήστε το πάνω στην κιθάρα και θα αρχίσετε να ακούτε το λα σε όλη την κιθάρα.Το μειονέκτημα του είναι οτι το διαπασσών μας δίνει μονο το λα και πρέπει να έ΄χουμε την "ακουστική" ικανότητα να κουρδίσουμε την κιθάρα

But who is Stepan Rak

no words

STEPAN RAK

Its a great honor for our blog to have personalities like maestro Stepan Rak!!!thank you meastro

Καληνυχτα

Μια μέρα του Νοέμβρη (Un dia de noviembre) απο το Μεγάλο Κουβανό συνθέτη γεννημένο την 1η Μαρτίου 1939 Leo Brouwer.Με αμέτρητες συνθέσεις για κιθάρα,καθώς και το περίφημο concierto de Volos,ο Leo brouwer συγκαταλέγεται στους σύγρονους συνθέτες με την πρωτοπορία να ξεχειλίζει σε κάθε έργο του.

Η μεγάλη Ρώσσικη σχολή (Nikita Koshkin)

Γεννημένος στις 28/2/1956 ένας συνθέτης με αστείρευτη πηγή έμπνευσης και κιθαριστικής τεχνοτροπίας και τεχνικής.Το έργο usher waltz εμπνευσμένο απο την ιστορία του Edgar Alan Poe (η πτώση του οίκου των Άσερ) 

Καλημέρα

Τι κάνει ακριβή μια κλασική κιθάρα (τα ξύλα)

  

Για την κατασκευή της κλασσικής κιθάρας χρησιμοποιούνται αρκετά είδη ξύλων,όπως

  

 Το Ελατο εχει ανοιχτό κίτρινο  χρώμα , και  σχετικά μεγάλη πυκνότητα, προσφέρει πολύ καλή προβολή στον ήχο με πολύ καθαρές και στακάτες  χαμηλές και υψηλές συχνότητες  (μπάσα και πρίμα).  

Συνήθως χρησιμοποιείται έλατο από τη Γερμανία,  Καναδά και  Ιαπωνία ,και μεγάλο του πλεονέκτημα θεωρείται ότι με την πάροδο του χρόνου και την ωρίμανσή του, ωριμάζει και ο ήχος της κιθάρας.

 

 

Ο Κέδρος εχει Σκούρο καφέ  χρώμα, με μεγαλύτερη πυκνότητα από το έλατο.Έχει πιο ζεστό, μπάσο και πιο άμεσο ήχο από το έλατο

Και ο κέδρος ωριμάζει με το χρόνο, αλλά η αλλαγή στη ποιότητα του ήχου είναι μικρότερη από του έλατου. Χρησιμοποιείται περισσότερο σε Ισπανικές κιθάρες

 

Για το πίσω καπάκι και τα πλαϊνά χρησιμοποιούνται κυρίως το μαόνι και η τριανταφυλλιά.

Το Μαόνι εχει κόκκινο-καφέ  χρώμα, είναι πολύ ελαφρύ ξύλο, και προσφέρει άψογο ζύγισμα στο όργανο.

Προσφέρει ένα ισορροπημένο άκουσμα με πολύ καθαρές μεσαίες συχνότητες, αέρινα πρίμα και καλή προβολή στον ήχο.

Συνήθως χρησιμοποιείται μαόνι από την Αμερική, την Κούβα και την Αφρική.

 

 

Η Τριανταφυλλιά εχει σκούρο καφέ  χρώμα, είναι βαρύτερο και ακριβότερο ξύλο από το μαόνι.και

εχει άκουσμα με πολύ  λαμπρά πρίμα και πολύ γεμάτα και σταθερά μπάσα.

Χρησιμοποιείται στις περισσότερες ακριβές κλασσικές κιθάρες, και έχει προέλευση από την Ινδία και τα ακριβότερα κομμάτια από τη Βραζιλία.

 

  

Για το μπράτσο της κλασσικής κιθάρας στη συντριπτική πλειοψηφία χρησιμοποιείται μαόνι, λόγω του χαμηλού βάρους του και της μεγάλης αντοχής του, αφού προσφέρει σταθερά μπράτσα με πολύ καλή απορρόφηση της τάσης των χορδών. Σε φτηνά όργανα χρησιμοποιείται και μία φθηνότερη ποικιλία του ,το Νατο με περίπου τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά σε χαμηλότερη τιμή.

Για την ταστιέρα χρησιμοποιούνται τριανταφυλλιά και σε ακριβότερα όργανα έβενος.

 Τριανταφυλλιά:Λόγω της μεγάλης πυκνότητας της προσφέρει πολύ καλή αίσθηση στο παίξιμο και αρκετά σταθερά μπράτσα. Χρησιμοποιείται σε κιθάρες της μεσαίας κατηγορίας τιμής ίσως και λίγο ακριβότερες.

 

Έβενος: Μαύρο χρώμα ,θεωρείται το καλύτερο ξύλο για την ταστιέρα της κλασσικής κιθάρας, λόγω της μεγάλης πυκνότητας και σκληρότητας του. Προσφέρει άψογη αίσθηση στο παίξιμο και τις σταθερότερες ταστιέρες για την κλασσική κιθάρα. Χρησιμοποιείται σε όργανα υψηλής τιμής και ποιότητας.

 

Ο καθένας το παλεύει όπως μπορεί

ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Una limonsa por ela amor de dios: Μία ελεημοσύνη για την αγάπη του Θεού.Το τελευταίο έργο που συνέθεσε ο μεγάλος Παραγουανός Augustine Barrios Mangore

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΑΣ

Η κιθάρα για κάποιον μπορεί να είναι ένα απλό χόμπι,για κάποιους άλλους ένα εργαλείο δουλείας.Γι'αυτό το λόγο οι τιμές τους μπορεί να ξεκινήσουν απο 200 ευρώ και να καταλλήξουν (πιστέψτε με) σε πολλές χιλιάδες ευρώ (ανάλογα με τη χώρα προέλευσης τον κατασκευαστή τα ξύλα κλπ).Έχοντας κάνει μια τόσο ακριβή (ειδικά στις δύσκολες περιόδους που διανύουμε) επένδυση,καλό θα είναι να της δώσουμε τη δέουσα προσοχή προστατεύοντάς την με μια θήκη βαλίτσα(hard case).Ο λόγος που θα δώσουμε περισσότερα χρήματα απο μία απλη θήκη,είναι για τη μεγαλύτερη προστασία του οργάνου καθώς είναι πιο ανθεκτική σε μεταφορά και κυρίως η επένδυση που έχει μέσα την κρατάει σε μία σταθερή θερμοκρασία (για να αποφεύγεται το σκεύρωμα της κιθάρας).Συνήθως στα Ακριβά όργανα ο κατασκευαστής φροντίζει να "βάζει" μέσα στην τιμή και τη βαλίτσα.Ας πάρουμε σαν παράδειγμα όμως ενα σπουδαστή ανωτέρας ταξης ο οποίος κατάφερε με κόπο και μόχθο να αγοράσει ενα σχετικά "καλό" όργανο χωρίς βαλίτσα.Καλό θα είναι για τους λόγους που προαναφέραμε να σπεύσει να αγοράσει μια διότι οι ζημιές που μπορεί να πάθει η κιθάρα να είναι μεγαλύτερες απο το κόστος μιας βαλίτσας


Φιλική συμβουλή: Εάν έχετε σκοπό να μήν παίξετε για ένα χρονικό διάστημα ας πούμε 10-15 ημερών ακόμα και μέσα στη βαλίτσα της να βρίσκεται ξεκουρδίστε την

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

CANCION Y DADZA ALDO RODRIGUEZ

Με έναν απο τούς μεγαλύτερους πρεσβευτές της Ελληνικής κιθάρας

ΚΩΣΤΑ ΚΟΤΣΙΩΛΗ

Ciudad de la Tristeza (Ryuji Kunimatsu)

ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Απο τον Ισπανό συνθέτη ISAAC ALBENIZ(σε μεταγραφή για κιθάρα) καθώς το έργο γράφτηκε για πιάνο σε Σολ μινόρε

Η ΘΗΚΗ

Ενα χρησιμο αξεσουάρ για την μεταφορά της κιθάρας,καθώς την προστατεύει  απο τυχόν ατυχήματα.
Μια μικρή συμβουλή:Οταν τελειώσετε τη μελέτη σας στο σπίτι καλο είναι να την ξαναβάζετε στη θήκη για να μην εκτείθεται στην υγρασία του δωματίου να μην σκονίζεται κλπ

ΤΟ ΥΠΟΠΟΔΙΟ

Η σωστή στάση για να μπορέσουμε να παίξουμε,απαιτεί αυτο το εξάρτημα.Επειδή οι απαιτήσεις του οργάνου ειναι μεγάλες,καθώς σε πολλά εργα χρησιμοποιούμε μεγάλες αποστάσεις στην ταστιέρα της κιθάρας (κρατημένες φωνές κλπ) το υποπόδιο θα μας βοηθήσει να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της τεχνικής

ΤΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ

Το πιό απλό απο τα σύνεργα της κιθάρας είναι το αναλόγιο.Η χρησιμότητά του είναι να τοποθετείται ένα βιβλίο μουσικής (παρτιτούρα) την ώρα της μελέτης

ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΙΘΑΡΑΣ

Μερικά χρήσιμα εργαλεία για την κιθάρα: υποπόδιο,αναλόγιο και η θήκη

ΕΝΑΣ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

απο τη libra sonatine το 3ο μέρος fuoco

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

SE ELA PERGUNTAR (ρωτά αν) απο το Βραζιλιάνο συνθέτη και κιθαριστή Dilermando Reis 22/9/1916-2/1/1977